کویر

باز هم انسان تنهاتر از همیشه
در زمانی که انسان بودن معجزه است
نیازمندتر از همیشه وبینیاز از هر چیز
قدم در راه یک پایان میگذارد واین پایان یک هجرت است
هجرتی که با بینیازی از هرچه که دنیا مینامند آغاز میشود ودر درون به تحولی دست پیدا میکند که همچون ابوذر
سوسیالیست تر از هرکس وهرمکتب در جستجوی او سفری آغاز میکند ودر نهایتبه کویر میرسد
جایی که آب نیست آبادی نیست ولی خدا هست
واینجاست که پوچی تمام آن جذابیتهای تاریخی به اثبات میرسد.